گهگاه باید اینجا را گردگیری کنم. اگر بشود. اگر بتوانم. اما نشد.گرد گیری خودم مجال
نمیدهد. این وسطها به دوتا شعر بر خوردم. هر دو در مورد< گم شدن در سرگردانی>
است که خودش شده کل زندگی. به دلم نشست. هر دو را ترجمه کردم. اولی را
می گذارم دومی را هر وقت از گیج زدنهای خودم خلاص شدم.
..............................................
این شعر از یک شاعر برزیلی است. شعر از زبان پرتقالی به هلندی ترجمه شده و
من از زبان هلندی به فارسی ترجمه کردم. میدونم کار خوبی نیست که شعر دست
چندم ترجمه بشه ولی شعر خیلی ساده است. و من یک کار اشتباه دیگه هم کردم
و اینکه به دلیل طولانی بودن شعر من شعر را به شکل نثر تایپ کردم . یعنی نقطه
گذاری را به شکل اصلی رعایت نکردم.
اسم شاعرcarlos Drummond de Andrade (1902_1987) است.
خوزه
و حالا خوزه؟
جشن تموم شده چراغا خاموشه مردم رفتن شب سرده
و حالا خوزه؟ و حالا تو اونجا؟ تو که اسمی نداری کسی رو جدی نمی گیری
تو با شعرات عشقت اعتراضات؟ و حالا خوزه؟
تو بدون زن موندی تو بدون کلمه ها موندی تو بدون عشق موندی
تو دیگه نمیتونی بنوشی تو دیگه نمیتونی دود کنی عق هم دیگه نمیتونی بزنی
شب سرده روز نیومد ترام نیومد خنده نیومد حتی اتوپیا هم
همه چیز تموم شده همه چیز رفته همه چیز کهنه ست و حالا خوزه؟
و حالا خوزه؟ زبون نقره ایت لحظات تب دارت شکمباره گی و گشنگی ات
کتابخونت گنجت لباس برقی شب نشینی ات شلختگی ات نفرت ات - و حالا
با یه کلید تو دستات میخوای درِ و باز کنی دری اونجا نیست
میخوای تو دریا بمیری اما دریا خشک شده
میخوای بری < میناس > اما میناس دیگه نیست و حالا خوزه؟
اگه داد بکشی زار بزنی اگه والس وینی بتونی بزنی
اگه بخوابی اگه اعتراف بکنی اگه بمیری
اما تو نمی میری تو سختی خوزه!
فقط تو تاریکی مثه یه حیوون تو جنگل بدون هر خدایی
بدون دیوار در پشت ات برای تکیه دادن
بدون اسب سیاه که یورتمه میره
تو پیش میری جلو خوزه!
خوزه به کجا ؟