ترجمه قسمتی از شعرOruc Aruoba: 

 

      Once again one more time 

 

      آها 

      اینجام 

      بدون تو 

      تنها 

      و می گم 

      لای اینهمه برگ 

      یه 

      گل نیست 

      هیچی 

      نکا 

     شتی ؟

  

 

   Edip Cansever_1928-1986  از شاعران ترک است. شغل اصلیش آنتیک فروشی 

   در بازار بزرگ استانبول بوده. دو دوره شعری داشته .کلاسیک و مدرن . شعرهای دوره 

   مدرن اش تاثیر زیادی در شکل گیری شعر معاصر ترکیه داشته است. 

   در محافل و نشریات ادبی ترکیه بعنوان شاعری تاثیر گذار از نظر فرم و محتوا بر شعر 

   مدرن مطرح می شود.شعر زیر را من از ترکی ترجمه کرده ام

 

   شروع 

 

   از هدیه ای که طبیعت به من داده 

   برای به هدر ندادنش 

   مانند دو انسان ماندم 

   دو انسان در حال گفتگو با یکدیگر. 

  

   

 

     کافه mesa   

 

     کافه مسا؛

     یادته؟ با آلاچیقی از گلهای کلماتیس و نیمکتهای چوبی. موقع ورود به کافه یکدفعه 

     گفتم " می خواهم زمان را در چنگ بگیرم و متوقف کنم ." گفتی   بیا برو چایی 

     رو سفارش بده . 

     صاحب کافه همون جوونک بیست سال پیش بود اما با چروک و سر نیمه طاس. 

     از بالای ظرفهای جمع شده به ما نگاه می کرد و لبخند میزد . گاهی هم غیبش 

     می زد و  لابلای آهنگهای ترکی شوپن می گذاشت. 

     خسته بودم. گفتی راه طولانی بود. گفتم طولانی و سخت و "  اینچنین است 

     تقدیر و سرنوشت سیزیف عزیز ".  گفتی   چایی  رو بخور سرد شده  بعد سرت رو 

     انداختی پایین. 

     جوونکهای میز بغلی  اس ام اس ها رو میخوندند و با هم گپ میزدند. 

     بعد بلند شدیم و گشتیم و گشتیم. خیابونا رو پاسازارو و هی پله برقی سواری. 

     گفتی " خب اینم مسا چُسونه  حالا این چی بود ؟ " 

     گفتم  سیزیف جان این همون بود که وقتیکه سوار پله برقی شدی و تو کافه چایی 

     خوردی و آهنگ ترکی گوش دادی و بعدش شوپن با خودت بگی  آه یه خرده سبک 

     شدم. 

 

     پ.ن. ۱

     حیف باشد روزهای از دست رفته  

     و حیف باشد خاطرات پوشیده از غبار غم 

     و حیف باشد آن لحظات سیزیفی 

     خم شده و رنجور زیر بار سنگین سرنوشت 

     حیف..... 

     

     حیف باشد روزهای 

                     بی تو 

 

     پ.ن.۲ 

     شعری که از غصه نگذشته باشه ناقصه! 

 

 

   

     Oruc  Aruoba یکی از شاعران شعر معاصر و محبوب ترکیه است. به فلسفه   

     علاقمند است. از نیچه  کانت  و  وینگشتاین کتا بهایی ترجمه کرده. شعر هم 

     می نویسد. شعر های آیرونیک او معروف است. بخاطر مفاهیم فلسفی و آیرونیک 

     شعر هایش در میان خوانندگان نسل جوان و همینطور شاعران شعر مدرن ترکیه 

     جای خاصی دارد. 

     شعر " فصل ها " یکی از شعر های اوست. من از زبان ترکی آن را ترجمه کردم . 

 

     فصل ها 

 

     تابستان بگونیایی گذشت 

     گذر زمستان ارغوانی است 

     بهار افرایی آمد 

     آزالیا در خیال باز شدن است.

 

    گهگاه باید اینجا را گردگیری کنم. اگر بشود. اگر بتوانم. اما نشد.گرد گیری خودم مجال  

    نمیدهد. این وسطها به دوتا شعر بر خوردم. هر دو در مورد< گم شدن در سرگردانی> 

    است که خودش شده کل زندگی. به دلم نشست. هر دو را ترجمه کردم. اولی را

    می گذارم دومی را هر وقت از گیج زدنهای خودم خلاص شدم. 

                             ..............................................

 

 

     این شعر از یک شاعر برزیلی است. شعر از زبان پرتقالی به هلندی ترجمه شده و  

     من از زبان هلندی به فارسی ترجمه کردم. میدونم کار خوبی نیست که شعر دست 

     چندم ترجمه بشه ولی شعر خیلی ساده است. و من یک کار اشتباه دیگه هم کردم 

     و اینکه به دلیل طولانی بودن شعر  من شعر را به شکل نثر تایپ کردم . یعنی نقطه 

     گذاری را به شکل اصلی رعایت نکردم.  

     اسم شاعرcarlos  Drummond de Andrade  (1902_1987)  است. 

 

     خوزه 

 

     و حالا خوزه؟ 

     جشن تموم شده      چراغا خاموشه      مردم رفتن      شب سرده 

     و حالا خوزه؟     و حالا تو اونجا؟     تو که اسمی نداری     کسی رو جدی نمی گیری 

     تو با شعرات      عشقت اعتراضات؟      و حالا خوزه؟ 

 

     تو بدون زن موندی       تو بدون کلمه ها موندی       تو بدون عشق موندی 

     تو دیگه نمیتونی بنوشی     تو دیگه نمیتونی دود کنی     عق هم دیگه نمیتونی بزنی 

     شب سرده     روز نیومد       ترام نیومد       خنده نیومد      حتی اتوپیا هم

     همه چیز تموم شده      همه چیز رفته      همه چیز کهنه ست      و حالا خوزه؟ 

   

     و حالا خوزه؟      زبون نقره ایت      لحظات تب دارت     شکمباره گی و گشنگی ات 

     کتابخونت     گنجت     لباس برقی شب نشینی ات    شلختگی ات   نفرت ات - و حالا 

     با یه کلید تو دستات میخوای درِ و باز کنی        دری اونجا نیست  

     میخوای تو دریا بمیری        اما دریا خشک شده 

     میخوای بری < میناس >        اما میناس دیگه نیست        و حالا خوزه؟ 

 

     اگه داد بکشی        زار بزنی        اگه والس وینی بتونی بزنی 

     اگه بخوابی      اگه اعتراف بکنی        اگه بمیری 

     اما تو نمی میری        تو سختی خوزه! 

 

     فقط تو تاریکی       مثه یه حیوون تو جنگل       بدون هر خدایی 

    بدون دیوار در پشت ات        برای تکیه دادن     

    بدون اسب سیاه        که یورتمه میره 

    تو پیش میری جلو خوزه! 

    خوزه به کجا ؟